Helsinki, stolica Finlandii, leżą nad Zatoką Fińską na półwyspie i sąsiadujących wyspach połączonych mostami i liniami promowymi. Centrum miasta znajduje się w okolicy głównego nabrzeża, Eteläsatama. Jego sercem jest Plac Senatorski otoczony przez zabytkowe budowle z połowy XIX wieku.

Helsinki założył w 1550 roku król Gustaw Waza, jako ośrodek handlowy w odległości ok. 6 km od współczesnego miasta. W obecne miejsce zostało przeniesione w 1640 roku, a rok wcześniej uzyskało prawa miejskie. W XVIII wieku miał miejsce rozkwit miasta. W tym czasie zostało także ufortyfikowane, wybudowano wtedy m.in. twierdzę Suomenlinna.

Gdy w 1812 roku miasto stało się stolicą Finlandii, przebudowano je wzorując się na architekturze Sankt Petersburga. Wzniesiono wówczas, wzdłuż sieci szerokich ulic, wiele neoklasycystycznych budynków w stylu empire.

Po zniszczeniach z okresu II wojny światowej miasto zostało odbudowane. Współcześnie stanowi interesujący przykład wkomponowywania architektury w krajobraz naturalny.

Atrakcje turystyczne Helsinek

Plac Senacki

Plac Senacki, będący centralnym punktem miasta, został zaprojektowany przez Carla Ludwiga Engela w 1820 roku. Otacza go szereg zabytkowych obiektów. Nad placem wznosi się Tuomiokirkko (katedra luterańska), powstała według projektu wspomnianego architekta. Nadzorował on prace budowlane aż do swoje śmierci w 1840 roku. Ostateczne zakończenie budowy nastąpiło dopiero w 1852 roku. Bogato rzeźbiona neoklasycystyczna fasada świątyni stanowi przeciwwagę dla surowego, luterańskiego wnętrza. W krypcie kościelnej znajduje się kawiarnia. Monumentalne granitowe schody prowadzące do świątyni, są miejscem spotkań i hucznych obchodów Nowego Roku.

Na wprost katedry stoi, wzniesiony w 1757 roku, dom Sederholma - najstarsza w mieście ceglana budowla. W jej wnętrzu mieści się muzeum poświęcone XVIII-wiecznym Helsinkom i osobie zamożnego przemysłowca Johana Sederholma.

Po wschodniej stronie placu znajduje się Valtioneuvosto (Pałac Rządu), który był siedzibą senatu od 1822 roku. Na wprost wspomnianej budowli znajduje się Helsingin Yliopisto (Uniwersytet Helsiński) założony w 1828 roku, a obok Yliopisto Kirjasto (Biblioteka Uniwersytecka).

Plac Targowy

Kauppatori, zwany także targiem rybnym, rozciąga się wzdłuż nadbrzeża portowego. Można na nim zaopatrzyć się w świeże owoce i warzywa, ryby prosto z kutra oraz różne wyroby rzemieślnicze. Do placu przylegają neoklasycystyczne budynki: ratusza (pełniącego funkcje administracyjne), Pałacu Prezydenckiego z końca XIX wieku i Soboru Uspieńskiego. Wspomniana cerkiew została wzniesiona w 1868 roku w stylu bizantyjsko-słowiańskim. W jej wnętrzu warto zwrócić uwagę na bogato zdobione ikony.

Pośrodku placu usytuowany jest Kamień Carycy, kamienny obelisk ze złotym orłem na szczycie, wykonany według projektu Engla. Monument został odsłonięty w 1835 roku dla upamiętnienia wizyty cara Mikołaja I i carycy Aleksandry.

Galeria Narodowa Ateneum

W zbiorach galerii znajdują się obrazy i rzeźby fińskich artystów, począwszy od XVIII wieku po lata 50 XX stulecia, m.in. prace: Alberta Edelfelta, Akselego Gallén-Kálleli, braci von Wright , Pekki Halonena, Helene Schjerfbeck, Juho Rissanena.

Wśród dzieł eksponowanych w galerii znajduje się niewielka kolekcja sztuki obcej z XIX i początku XX wieku, obrazy van Gogha, Gauguina, Cézannea, Muncha oraz niezwykle wartościowy brązowy "Myśliciel" Augusta Rodina.

Muzeum Sztuki Współczesnej Kiasma

Muzeum mieści się na Mannerheiminaukio 2, w dość nietypowym budynku, praktycznie pozbawionym linii prostych, według projektu Stevena Holla.

Wystawy czasowe bazują na bogatym zbiorze współczesnej sztuki fińskiej i zagranicznej z archiwum muzealnego, a także na pracach przyjeżdżających do stolicy artystów. W działalności placówki dostrzec można tendencje do promowania rozmaitych technik audiowizualnych o ekscentrycznej tematyce.

Na parterze budynku znajduje się kawiarnia, interaktywny pokój zabaw dla dzieci oraz jedna z najlepiej zaopatrzonych księgarń w Finlandii.

Muzeum Narodowe

Budynek muzeum znajdujący się przy Mannerheimintie 34, został wybudowany w 1916 roku w stylu narodowego romantyzmu. Obiekt zwieńczony jest czworokątną wieżą, która nadaje mu wygląd gotyckiego kościoła. Przy wejściu znajduje się niedźwiedź wyrzeźbiony przez Emila Wikstroma. Stropy ozdobione zostały freskami autorstwa Akseliego Gallén-Kálleli, które przedstawiają sceny z "Kalewali".

Ekspozycje podzielone są na różne okresy w dziejach Finlandii. Znajdują się tam wystawy poświęcone prehistorii, znaleziskom archeologicznym, pozostałościom architektury sakralnej, a także etnografii. Wśród licznych eksponatów warto zwrócić uwagę na tron cara Aleksandra I z 1809 roku oraz wystawę na temat Samów (Lapończyków) - hodowców reniferów zamieszkujących północne tereny Finlandii.

Suomenlinna

Forteca Suomenlinna, zwana też "twierdzą Finlandii", położona jest na pięciu połączonych wyspach. Można do niej dotrzeć promem kursującym z Portu Południowego. Wybudowali ją Szwedzi w 1748 roku, dla obrony wschodniej flanki swego imperium przed zakusami Rosji. Do dziś mieści się tu baza marynarki wojennej.

Na terenie fortecy znajduje się kilka muzeów, m.in.: Muzeum Suomenlinny (przedstawiające historie twierdzy), Muzeum Ehrensvärda (był on pierwszym dowódcą i budowniczym fortecy), niewielkie Centrum Sztuki Skandynawskiej (prezentujące współczesną sztukę krajów skandynawskich) i Muzeum Obrony Wybrzeża (przedstawia obronne zasługi Suomenlinny).

Na jednej z wysp (Iso Mustasaari) znajduje się kościół, który jako jedyny na świecie pełni także funkcję latarni morskiej. Świątynie wybudowali Rosjanie w 1854 roku.

Współcześnie wyspy, które stanowią odrębny od Helsinek obszar administracyjny, zamieszkuje ok. 850 osób. Tereny zielone otaczające kamienne fortyfikacje Suomenlinny są ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców stolicy.

Kościół na Skale

Kościół powstał według projektu Timo i Tuomo Suomalainenów w 1969 roku. Świątynia wykuta jest wewnątrz granitowej skały na środku placu. Ściany wykonane są z surowego kamienia, a kopuła z miedzianej taśmy. Oglądając z pewnej odległości kopułę, wyłaniającą się ze skały można odnieść wrażenie, że jest to porzucony latający spodek. Z uwagi na dobrą akustykę kościoła, w jego wnętrzu odbywają się koncerty muzyki klasycznej.

Esplandi

Esplandi jest głównym deptakiem miasta, łączącym przedmieścia z centrum. Na końcu alei znajduje się największy w Europie dom towarowy - Stockmann. Obiekt posiada 9 poziomów (w tym 2 podziemne). Można w nim kupić praktycznie wszystko, począwszy od produktów spożywczych, a kończąc na artykułach luksusowych.

Skansen Seurasaari

Skansen usytuowany jest na zalesionej wyspie Seurasaari, położonej na zachód od centrum. Na jego terenie znajdują się XVIII i XIX-wieczne przykłady budownictwa z całego kraju (domy, dwory , obiekty gospodarcze). W skansenie odbywają się także pokazy różnych prac rzemieślniczych takich jak: przędzenie, hafciarstwo czy wytwarzanie sprzętu rybackiego.

Stadion Olimpijski

Stadion został wybudowany w 1938 roku na olimpiadę, która miała odbyć się dwa lata później. Wybuch wojny pokrzyżował jednak plany i dopiero w 1952 roku odbyły się na stadionie pierwsze powojenne igrzyska. Z wieży obiektu można podziwiać rozległą panoramę miasta i część południowego nadbrzeża.

Na zewnątrz stadionu warto zwrócić uwagę na pomnik Paavo Nurmiego, wielkiego lekkoatlety lat 20. Brązowa rzeźba, przedstawiająca sportowca w pełnym biegu, została odsłonięta w 1952 roku. W pobliżu obiektu znajduje się również Muzeum Sportu.

Linnanmäki

W dzielnicy Alppila znajduje się wesołe miasteczko-Linnanmäki. Można tu mile spędzić czas korzystając z licznych atrakcji takich jak: karuzele, gry zręcznościowe oraz restauracje czy kawiarnie. Najbardziej popularnym urządzeniem jest kolejka górska, istniejąca od 1951 roku.

Do innych godnych uwagi zabytków Helsinek należą: Dworzec Kolejowy (budynek z 1914 roku wykonany według projektu Eliela Saarinana), Teatr Narodowy z 1882 roku, Lasipalatsi - Szklany Pałac (reprezentujący styl fińskiej secesji), Finlandia Talo (gmach kongresowy zaprojektowany przez Alvara Aalto), obserwatorium astronomiczne (zaprojektowane przez Engela w 1825 roku) oraz Kaivopuisto (skalny park powstały w 1840 roku).